S.O.S: Η ΧΑΠ κτυπά 1 στους 4 καπνιστές- είναι επικίνδυνη και θανατηφόρα.
«Γιατρέ βήχω το πρωϊ. Συνήθως με φλέγματα. Όταν ανεβαίνω σκάλες ή ανήφορο κουράζομαι εύκολα και λαχανιάζω. Όταν σηκώσω κάποιο βάρος, πχ ψώνια, μου κόβεται η αναπνοή. Κουράζομαι όταν βαδίζω γρήγορα».
Με αυτά τα συμπτώματα παρουσιάζεται ο καπνιστής που υποφέρει από ΧΑΠ, ( Χρόνια ΑποφρακτικήΠνευμονοπάθεια). Ένας στους 4 καπνιστές πάσχει από ΧΑΠ. Είναι η 4η αιτία θανάτου παγκοσμίως και το 2020 θα ανέβει στη 3η θέση. Και όμως ως μία από τις συχνότερες παθήσεις που προσβάλλει τον άνθρωπο παραμένει άγνωστη στο ευρύτερο κοινό και δυστυχώς αδιάγνωστη για αρκετό καιρό, με αποτέλεσμα ο ασθενής να προσέρχεται στον ειδικό πνευμονολόγο σε προχωρημένο στάδιο και μη αναστρέψιμο.
Η ΧΑΠ προκαλεί στους καπνιστές στένωση στους βρόγχους και καταστροφή των πενυμονικών κυψελίδων. Οι βλάβες αυτές είναι μόνιμες και έχουν σοβαρές επιπτώσεις πάνω στην πρόσληψη του οξυγόνου από την ατμόσφαιρα. Το τελικό αποτέλεσμα είναι χαμηλά επίπεδα οξυγόνου στον οργανισμό και συνεπώς ανεπαρκής τροφοδότηση ζωτικών οργάνων με οξυγόνο, όπως είναι η καρδία, ο εγκέφαλος, οι μυς κλπ. Στο τελικό στάδιο της νόσου αυτής, ο ασθενής είναι καθηλωμένος στο σπίτι λόγω της απαραίτητης χορήγησης οξυγόνου για να διατηρηθεί στη ζωή. Ο ασθενής βιώνει την έλλειψη οξυγόνου με δραματικό τρόπο διότι πραγματικά αδυνατεί να πάρει αναπνοές. Η καθημερινότητα του περιγράφεται από τον ίδιο αλλά και από τους οικίους του ως βασανιστική. Ο πάσχων αδυνατεί να εκτελέσει απλές εργασίες του σπιτιού ακόμα και για την προσωπική του φροντίδα (μπάνιο, ντύσιμο κ.λ.π). Νοιώθει έντονη δύσπνοια, η οποία του προκαλεί άγχος στην επιτέλεση κάποιας δραστηριότητας. Η ποιότητα ζωής του ασθενή με ΧΑΠ είναι κακή και οδηγεί σε κατάθλιψη.
Η διάγνωση της ΧΑΠ είναι σχετικά εύκολη. Γίνεται με την εξέταση της σπιρομέτρησης, η οποία είναι ανώδυνη, αναίμακτη και μετρά τη λειτουργεία των πνευμόνων. Ο πνευμονολόγος έχει εκπαιδευτεί να μπορεί να ερμηνεύει με αξιοπιστία τα αποτελέσματα της σπιρομέτρησης. Επίσης εάν κρίνει ο ίδιος μπορεί να προχωρήσει σε εξειδικευμένες εξετάσεις, όπως είναι η σωματική πληθυσμογραφία και διαχυτική ικανότητα του πνεύμονα. Η σπιρομέτρηση βοηθά επίσης στην εκτίμηση της σοβαρότητας της πάθησης και στη παρακολούθηση της μετά την έναρξη ης φαρμακευτικής αγωγής.
Η θεραπεία της ΧΑΠ έχει σκοπό να σταματήσει την εξέλιξη της νόσου και να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής του ασθενή.
Η διακοπή του καπνίσματος είναι σημαντική στην επιβράδυνση της επιδείνωσης της πάθησης. Η συνέχιση του καπνίσματος σημαίνει προοδευτική μείωση της λειτουργείας του πνεύμονα και στο τέλος αναπνευστική ανεπάρκεια.
Η φαρμακευτική αγωγή με νέα σκευάσματα έχει κάνει τεράστια πρόοδο με πολύ καλά αποτελέσματα. Η δύσπνοια είναι λιγότερη, η αναπνοή γίνεται πιο εύκολα και η καθημερινές δραστηριότητες εκτελούνται πιο άνετα.
Η φυσιοθεραπευτική αποκατάσταση του ασθενή με ΧΑΠ βοηθά κυρίως στη βελτίωση της αντοχής αλλά και στη μείωση της δύσπνοιας.
Η οξυγονοθεραπεία στο σπίτι αυξάνει την επιβίωση των ασθενών.
Λόγω της αναπνευστικής αναπηρίας τους και της απομόνωσης τους από φίλους και συγγενείς, οι ασθενείς με ΧΑΠ πολλές φορές υποφέρουν από κατάθλιψη και χρειάζονται ψυχολογική υποστήριξη.
Προϋπόθεση για τον καλύτερο έλεγχο της καταστροφικής αυτής πάθησης των καπνιστών είναι η συνεργασία ασθενή με γιατρό. Η τακτική παρακολούθηση από τον ειδικό πνευμονολόγο και η συμμόρφωση του ασθενή προς τις οδηγίες αυτού, συμβάλλουν στην αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της ΧΑΠ.
Δρ. Δημητρίου Δημήτρης
ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΟΣ
Με αυτά τα συμπτώματα παρουσιάζεται ο καπνιστής που υποφέρει από ΧΑΠ, ( Χρόνια ΑποφρακτικήΠνευμονοπάθεια). Ένας στους 4 καπνιστές πάσχει από ΧΑΠ. Είναι η 4η αιτία θανάτου παγκοσμίως και το 2020 θα ανέβει στη 3η θέση. Και όμως ως μία από τις συχνότερες παθήσεις που προσβάλλει τον άνθρωπο παραμένει άγνωστη στο ευρύτερο κοινό και δυστυχώς αδιάγνωστη για αρκετό καιρό, με αποτέλεσμα ο ασθενής να προσέρχεται στον ειδικό πνευμονολόγο σε προχωρημένο στάδιο και μη αναστρέψιμο.
Η ΧΑΠ προκαλεί στους καπνιστές στένωση στους βρόγχους και καταστροφή των πενυμονικών κυψελίδων. Οι βλάβες αυτές είναι μόνιμες και έχουν σοβαρές επιπτώσεις πάνω στην πρόσληψη του οξυγόνου από την ατμόσφαιρα. Το τελικό αποτέλεσμα είναι χαμηλά επίπεδα οξυγόνου στον οργανισμό και συνεπώς ανεπαρκής τροφοδότηση ζωτικών οργάνων με οξυγόνο, όπως είναι η καρδία, ο εγκέφαλος, οι μυς κλπ. Στο τελικό στάδιο της νόσου αυτής, ο ασθενής είναι καθηλωμένος στο σπίτι λόγω της απαραίτητης χορήγησης οξυγόνου για να διατηρηθεί στη ζωή. Ο ασθενής βιώνει την έλλειψη οξυγόνου με δραματικό τρόπο διότι πραγματικά αδυνατεί να πάρει αναπνοές. Η καθημερινότητα του περιγράφεται από τον ίδιο αλλά και από τους οικίους του ως βασανιστική. Ο πάσχων αδυνατεί να εκτελέσει απλές εργασίες του σπιτιού ακόμα και για την προσωπική του φροντίδα (μπάνιο, ντύσιμο κ.λ.π). Νοιώθει έντονη δύσπνοια, η οποία του προκαλεί άγχος στην επιτέλεση κάποιας δραστηριότητας. Η ποιότητα ζωής του ασθενή με ΧΑΠ είναι κακή και οδηγεί σε κατάθλιψη.Η διάγνωση της ΧΑΠ είναι σχετικά εύκολη. Γίνεται με την εξέταση της σπιρομέτρησης, η οποία είναι ανώδυνη, αναίμακτη και μετρά τη λειτουργεία των πνευμόνων. Ο πνευμονολόγος έχει εκπαιδευτεί να μπορεί να ερμηνεύει με αξιοπιστία τα αποτελέσματα της σπιρομέτρησης. Επίσης εάν κρίνει ο ίδιος μπορεί να προχωρήσει σε εξειδικευμένες εξετάσεις, όπως είναι η σωματική πληθυσμογραφία και διαχυτική ικανότητα του πνεύμονα. Η σπιρομέτρηση βοηθά επίσης στην εκτίμηση της σοβαρότητας της πάθησης και στη παρακολούθηση της μετά την έναρξη ης φαρμακευτικής αγωγής.Η θεραπεία της ΧΑΠ έχει σκοπό να σταματήσει την εξέλιξη της νόσου και να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής του ασθενή.Η διακοπή του καπνίσματος είναι σημαντική στην επιβράδυνση της επιδείνωσης της πάθησης. Η συνέχιση του καπνίσματος σημαίνει προοδευτική μείωση της λειτουργείας του πνεύμονα και στο τέλος αναπνευστική ανεπάρκεια.
Η φαρμακευτική αγωγή με νέα σκευάσματα έχει κάνει τεράστια πρόοδο με πολύ καλά αποτελέσματα. Η δύσπνοια είναι λιγότερη, η αναπνοή γίνεται πιο εύκολα και η καθημερινές δραστηριότητες εκτελούνται πιο άνετα.Η φυσιοθεραπευτική αποκατάσταση του ασθενή με ΧΑΠ βοηθά κυρίως στη βελτίωση της αντοχής αλλά και στη μείωση της δύσπνοιας.
Η οξυγονοθεραπεία στο σπίτι αυξάνει την επιβίωση των ασθενών.
Λόγω της αναπνευστικής αναπηρίας τους και της απομόνωσης τους από φίλους και συγγενείς, οι ασθενείς με ΧΑΠ πολλές φορές υποφέρουν από κατάθλιψη και χρειάζονται ψυχολογική υποστήριξη.
Προϋπόθεση για τον καλύτερο έλεγχο της καταστροφικής αυτής πάθησης των καπνιστών είναι η συνεργασία ασθενή με γιατρό. Η τακτική παρακολούθηση από τον ειδικό πνευμονολόγο και η συμμόρφωση του ασθενή προς τις οδηγίες αυτού, συμβάλλουν στην αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της ΧΑΠ.
Δρ. Δημητρίου Δημήτρης
ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΟΣ